Umudu kaybetmek

Çaresizlikler içindeyken bir "mucize" bekler insan... Çünkü hayat, inanılması güç mucizelerle doludur... O beklentinin adı, umuttur... Yokluklara ve acılara karşı dayanma gücü veren... Kaybettiğinde; bitmişsindir artık!.. Umudu ve onuru yitirmemek lazım!.. Paul Estridge'nin öyküsünde olduğu gibi... * * * "Bir kurbağa sürüsü ormanda ilerlerken, içlerinden ikisi bir çukura düşmüş. Diğer bütün kurbağalar çukurun etrafında toplanıp, çaresiz bir şekilde bakıyorlarmış. Çukur, bir hayli derin olduğundan düşen arkadaşlarının zıplayıp dışarı çıkması mümkün gözükmüyormuş. Yukarıdaki kurbağalar, boşuna çabalamamalarını söylemiş arkadaşlarına: “Çukur çok derin. Dışarı çıkmanız imkânsız!..” Ancak, çukura düşen kurbağalar, onların söylediklerine aldırmayıp çukurdan çıkmak için mücadeleye devam etmiş. Yukarıdakiler ise hâlâ boşuna çırpınıp durmamalarını, ölümün onlar için kurtuluş olduğunu söylüyorlarmış. Sonunda; kurbağalardan birisi söylenenlerden etkilenmiş ve mücadeleyi bırakmış. Diğeri ise; çabalamaya devam etmiş. Yukarıdakiler de çırpınıp durarak daha çok acı çektiğini söylemeyi sürdürmüş. Ne var ki çukurdaki kurbağa, onlara hiç aldırmadan son bir hamle daha yapmış; bu kez daha yükseğe sıçramayı başarmış ve çukurdan çıkmıştı. Arkadaşlarının ümit kırıcı sözlerine hiç kulak asmamıştı… Çünkü o sağırdı!" * * * Bugününüz dünden daha iyi olsun. Sağlıklı ve huzurlu günler dileğiyle...